Η ταφή

«Πέθανε ύστερα από λίγες μέρες. Τον θάψαμε στην άκρη ενός παλιού κοιμητηριού, δυο άνθρωποι όλοι κι όλοι και ένα περαστικό αδέσποτο σκυλί που είχε σταθεί και μας κοιτούσε. Έβρεχε. Έτσι κάθε που βλέπω τώρα ένα σκυλί, ξέρω κατά που πέφτει παράδεισος.«

Τάσος Λειβαδίτης, από την ενότητα «Ο αδελφός Ιησούς»

H Γέννηση…

«Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»

Τάσος Λειβαδίτης, «H Γέννηση», από το «Ο αδελφός Ιησούς»